UZMAN MIYIM DEĞİL MİYİM? BEN KİMİM?

Bir kaç ilgi çeken posttan sonra kimi takip ettiğinizi bilmek istersiniz diye düşündüm.
İsim vs bunlar pek önemli değil ama eğer Anne Bebek Çocuk ve aile konusunda bir fikirler bir paylaşımda bulunacaksam kendimde konunun neresinde olduğumu anlatmam gerektiğini düşündüren bir ağırlık hissettim

Bir ANNE yim evet.
(Aslında bu başlı başına bir uzmanlık),

Uludağ Üniv İktisat Fakültesini bitirdikten sonra İlaç firmasında bir kariyere başladım. Bu kariyer beni pek sevmedi ben iyiydim  iyi para da kazanıyordum ama amirlerim benim işimi sevmediğimi hemen anladılar(yaklaşık 8 yıl sürdü anlamaları yine iyi dayanmışlar)Hooop istifaya zorlama ; mobbing vs satış işinde çalışan her kişinin yaşadığı ortak şeyleri yaşarken Evlendim. Kocama güvenip:))))) kendi işimi yapma kararı aldım.

Bunu yaparken inanın sadece kendime ve canım ortağıma güvendim paraya da güvenemezdim çünkü YOKtu. Araştırmalarımızı ve hayallerimiz birleştirdik ve Bir ANAOKULU açtık. Çünkü çocukları seviyorduk Hayallerimizi gerçekleştirmeye çocuklara yakın olarak başlamak istedik.
Sonra Atatürk Üniversitesi Çocuk gelişimi ve Eğitimi bölümünü bitirerek Öğretmenlik diplomamı da aldım. Bu süreç boyunca her kurumun her danışmanlık firmasının tüm Çocuk gelişimi ve davranışları konusunda pek çok seminere katıldım(istenirse tüm sertifikalar paylaşılır:)

2014 yılında Tüp Bebek yöntemiyle hamile kaldım ve Kızım İpek dünyaya geldi(bu süreci de yakında sizlerle paylaşacağım)

Anladım ki ; tüm eğitimler sertifikalar vs herşey teorik miş asıl olan kendi evladınla beraber yaşadıklarınmış Fakat Anaokulundaki örneklerden dolayı Her zaman velilerime bahsettiğim ANNE KÖR'lüğü bende olmadı.Çocuk yemiyorsa Yemiyor ,Yaramazsa Evet Yaramaz, Anlamıyorsa Bizim çocuk pek öyle anlamaz , Benim çocuğumun şu anda pek yeteneği yok diyecek kadar Görüyordum çocuğumun durumunu.

Bu tecrübelerimi burda paylaşıp hem anı bırakmak hemde belki bir kaç annenin kalbine dokunmak istedim.
Bu yolda yanlız değiliz hiçbirimiz....

ÇOCUKLARA YEMEK YEDİRMEK İÇİN 5 İPUCU!!!

Hepimizin olduğu gibi bir anne olarak en büyük sorunumuz çocuklarımıza yemek yedirmek. Doğar ,emdi emmedi; süt yetti yetmedi; sonra mama takviyesi mi yapsak, sonra ek gıdaya ne zaman geçsek ;ek gıdaya nereden başlasak; su verirsek sütü içmez mi? ; haydaaaa büyüdü bu çocuk kendi kendine yemek yeme modası olan BLW ne demek nereden başlanır nasıl devam eder? yada ay bu çocuk nasıl kendi başına yiyecek ?, En büyük ve başlıca sorun bu çocuk doyuyor mu?

Annelerimizin kayın validelerimizin eşin dostun eşrafın en büyük derdi çocuk doğduğundan beri ;
BU ÇOCUK DOYUYOR MU?
Peki doymasa ne olur?
Onlara göre Hasta?(Ki şu ana kadar ülkemizde açlıktan hasta olmuş çocuk vakası bulunmamaktadır:))))
 İpuculara Başlıyorum:
1-Annenizi kayın validenizi takmayın:))
2- Çocuk sizin siz doğurdunuz onun için en doğru kararı siz verirsiniz.
3- Çocuk doymaz ise zaten sizi rahat bırakmaz;eeeee sizinde canınıza minnet yapışık yaşarsınız;
4-BLW veya ne denirse kesinlikle çocuğu rahat bırakın kendi yiyen çocuk yemekten zevk alır ve daha iyi doyar.çünkü ne yediğini bilir.
5-Gördüğünüz gibi yine bir ipucu YOK.Her zamanki görüşüm evlat sizin istediğiniz gibi yetiştirirsiniz.
TEK İPUCU:
Lütfen kendiniz olun sevginizi verin ve en önemlisi RAHAT OLUN.
Rahat olunca; süt de olur; çocuk bu rahatlığı hisseder ve güvenir güvendikçe emer; emdikçe süt olur ; Anne rahat olunca yedi yemedi doydu doymadı kaygısı olmayınca ; çocuk kendi halinde acıkınca yiyen mutlu çocuk olur.

En Önemlisi ben bir uzman değilim sadece tecrübesi fazla ; gözünün önünde binlerce çocuk yetişmiş ; anne-baba hataları veya anne-baba tutumlarının çocuktaki etkisini ayna gibi izleyen bir kurumun başındayım. Aynı zamanda bu kadar tecrübeye rağmen kendi çocuğunu pek çok yanlış yaparak yetiştiren  bir ANNE yim. Ne olursa olsun ben bir anneyim. Pek çok kişiye ve kurala göre yanlış olan şeyler umurumda değil!!!!! Ben Kızım için DOĞRUYUM.......

ÇOCUK YETİŞTİRMENİN 10 ALTIN KURALI!!!!

Şimdi sizlere çocuk yetiştirmenin 10 altın kuralından bahsetmek istiyorum desem ben dahil pek çok kişi ekrana kitlenicek..
Ama inanın
1- altın kural 10 tane diil;
2- zaten ALTIN KURAL diye bir şey YOK...

Her çocuk anne ve babası için özeldir. Anne -Baba evladını her zaman en doğru şekilde yetiştirir. Yada mutlaka amacı o dur. En değerli varlığımız olan çocuklarımızı biz kendi doğrularımızla yetiştiririz .Tabi ki bu gelişen dünyada onlar için dikkat etmemiz gereken noktalar var. Ama her zaman ebeveynler evlatları için en iyisini ister.

Benim uzun yıllardır Anaokullarım var. Aynı zamanda Anaokulu öğretmeniyim ve bir Anneyim. Bu kadar zamanda gördüm ki Çocuk evi yansıtır. Bizimle beraber büyüyen yıllardır  1000'e yakın çocuk oldu ve hepsi benim için bir tecrübeydi. Anne-Baba davranışlarının çocuk üstündeki yansımalarını izledikçe aslında işin bir kuralı olmadığını tüm kilit noktanın   BİZ olduğunu anladım.

 Nelere takılıyorsak nelerin üstünde çok duruyorsak çocuklarda o konuda problemler çıkıyor. Mesela "Benim çocuğum yemek yemiyor" diye haykıran bir annenin çocuğunun okulda diğer çocuklardan farksız kendi başına yemek yediğini gördükten sonra çocuğun bu hareketi annesine yaptığını fark ettik.

 Yada eve geç gelen " Çocuğuma hiç zaman ayıramıyorum " deyip geldikten sonra tüm ilgisini çocuğun üstüne Kusan bir annenin çocuğunun annesinin çileden çıkaracak şekilde gece yarılarına kadar oturmasının sebebinin annenin bu pişmanlığından olduğunu anladık.

Bu ve bunun gibi pek çok örnek bizi velilerimize rehber olmaya götürdü. Ama her zaman diyorum ki ÇOCUK İÇİN EN DOĞRU KARARI AİLE verir.Doğru veya yanlış ne olursa olsun o karar verilmiştir.
Sadece rahat olup Çocuklarımıza sevgimiz gösterelim .Bu onların yemek ,uyku, oyun vb. ihtiyaçlarından daha değerlidir.
Yani Kural falan YOK.
Biz evladımız için herşeyin en doğrusunu biliriz......

Merhaba

Merhaba